Mühür yüzükte telkari tarzı işçilik dövgüler,küçük turkuaz ve yeşim taşları kullanılmıştır.

Mühür, Farsça bir kelime olup, Lügatte yüzük, damga, alamet ve bekaret manalarına gelir. Devletin resmi makamları şahıslar tarafından kullanılmıştır.Mühür ve mühürcülük sanatı, Mısır, Mezopotamya, Anadolu ve Roma gibi çok eski medeniyetlerde kullanılmıştır.Osmanlılarda mühür ve mühürcülük belli başlı bir sanat halini almıştır. Daha çok kese ve küçük kutularda saklanan mühürler; altın, gümüş, pirinç, bakır, kurşun gibi madenlerden kazılır ayrıca; akik, yakut, zümrüt, yıldız taşı, firuze, necef, yeşim gibi kıymetli taşlar üzerine de kazıldığı olurdu. Kıymetli taş, mühür olarak kullanıldığında buna kıymetiyle münasip bir sap yapılırdı. Åžekilleri yuvarlak, oval, kare ve dikdörtgen olabilirdi. Osmanlı Padişahlarının mühürleri “Mühr-i Hümayun” ve “Mühr-i şerif” adı ile anılırdı.